झुंजार आणि तितकाच मसालेदार!
आजवर मराठी सिनेमाचा इतिहास पाहता आपला सिनेमा हिरोला प्रमोट करत नाही. तो आशय सांगतो. म्हणूनच आपले सगळे नायक हे तुमच्या आमच्या घरातले वाटत. अगदी सूर्यकांत, चंद्रकांत याच्यापासून रवींद्र महाजनी, अरुण सरनाईक, लक्ष्मीकांत बेर्डे, अशोक सराफ अशी बरीच नावं आहेत. आताशा हा ट्रेंड बदलू लागला आहे. सिनेमाचा 'हिरो लार्जर दॅन लाइफ' बनवण्याकडे कल वाढतो आहे. त्याला मोठ्या पडद्यावर उतरवताना प्रेक्षकांचे डोळे कसे विस्फारतील याचा विचार होऊ लागला आहे. याचंच पुढचं पाऊल 'बाजी'ने टाकलं आहे. पुढचं पाऊल अशासाठी की या सिनेमातल्या नायकाला आपला असा पोशाख आहे. वास्तविक त्याच्या अंगी 'सुपरपॉवर्स' देऊन त्याला सुपरहिरो बनवता आलंही असतं. मात्र, तसा गेम इथे दिग्दर्शकाने खेळलेला नाही. सिनेमातल्या हिरोला आपल्या कर्तुत्वाने 'सुपर' बनवण्याकडे या सिनेमाचा कल आहे. म्हणजे हा बाजी अष्टपैलू आहे. घोडेस्वारी, तलवारबाजी, मुष्टीयुद्ध आदींमध्ये तो पारंगत आहे. आता हिरोला ताकदवान दाखवण्यासाठी त्याच्यासमोर तितक्याच ताकदीचा खलनायक असणंही आवश्यक आहे. तसा इथेही आहे. या दोघांच्या डावा-प्रतिडावातून बाजी आकाराला येतो. सिनेमा रंजक बनवण्याकडे दिग्दर्शकाने विशेष लक्ष दिलंय. म्हणजे या सिनेमात अॅक्शन, रोमान्स, ट्रॅजेडी, कॉमेडी, आयटम साँग असा सगळा मसाला दिग्दर्शकाने ठासून भरला आहे. त्यामुळे हा सिनेमा व्यवस्थित मसालेदार झाला आहे. अडचण इतकीच आहे की हे सगळं ठासून भरता भरता या सिनेमाची लांबी वाढून वाढून पार १७० मिनिटांवर गेली आहे. विशेषतः पूर्वार्धात हा भरणा जास्त जाणवतो.
निखिल महाजन या दिग्दर्शकाने बनवलेला पहिला सिनेमा व्यावसायिकदृष्ट्या तितका गल्ला करू शकला नाही. परंतु, या सिनेमातून तो त्याचं म्हणणं मांडू पाहात होता. त्याला पडद्यावर दिसणाऱ्या 'चित्र'पटाबद्दलचं आकलन त्यातून स्पष्ट होत होतं. परंतु तो त्याचा पहिला प्रयोग होता. आपल्याकडे पहिल्या प्रयोगातूनच दिग्दर्शक बरंच काही शिकत असतो. तो करत असलेल्या या दुसऱ्या सिनेमाचं औत्सुक्य त्यासाठी होतं. कारण हा दुसरा सिनेमा करताना त्याने विषय रंजक घेतला आहे. केवळ रंजक घेऊन तो थांबला नाही. तर मराठीतला सुपरहिरो आणायचं आकांक्षा त्याने बाळगली. श्रेयस तळपदे, जितेंद्र जोशी, श्रीकांत यादव, इला भाटे असे सिनेमा या माध्यमाची जाण असणारे कलाकार त्याने निवडले. त्यावरच न थांबता अमृता खानविलकरसारखी ग्लॅमरस अभिनेत्रीही निवडली. प्रत्येक दिग्दर्शकाची आपला असा कम्फर्ट झोन असतो. आपलं म्हणणं मांडताना त्याची आपली अशी वेगळी स्टाइल विकसित झालेली दिसते. पहिल्या सिनेमातून त्याचा अंदाज आला होता. हा दुसरा सिनेमा करताना त्याने गोष्ट आपली निवडली आहे. परंतु त्याची मांडणी करताना मात्र पठडीबाज वाट धरतो. तो ठामपणे त्याचं म्हणणं मांडताना त्या आड येणाऱ्या काही गोष्टींना नाकारत नाही.
श्रीरंगपूर नावाच्या गावाची ही गोष्ट. हे गाव स्वयंपूर्ण आहे. सगळे सुखाने रहातायंत. याच गावात चिदविलास रहातो. अत्यंत भोळा. साधा. स्वच्छ मनाचा. किरणा दुकान आहे त्याचं. या गावात त्याची मैत्रीण गौरीही रहाते. त्याचा मित्र आहे गोलू. सगळा निवांत मामला आहे. चिदूचं गौरीवर प्रेम आहे. पण त्याला सांगता येत नाहीय. गौरी लहान असताना तिला बाजीने वाचवलंय. त्यामुळे गौरीच्या बोलण्यात सतत बाजी आहे. पण गेल्या २० वर्षांपासून तो दिसलेलाच नाही. त्यामुळे त्याची आता दंतकथाच बनली आहे. अशा ग्राउंड झीरोपासून या सिनेमाची गोष्ट सुरू होते.ही गोष्ट मांडताना दिग्दर्शकाने फार हुशारीने कथा, पटकथा लिहिली आहे. यातल्या संवादांमधून तो बाजीबद्दलची उत्सुकता ताणतो. हा बाजी १०० वर्षांपासून असल्याचे उल्लेख होतात. तो गेल्या २० वर्षापर्यंत असल्याचेही दाखले तो देतो. तो आताही गावात येईल, असाही विश्वास गावकऱ्यांना असल्याचं दाखवतो. त्यामुळे हा बाजी नेमका कोण आहे, याचे आडाखे तो आधी प्रेक्षकाला बांधायला लावतो आणि पुढे ते मोडून काढतो. अशी वळणं घेत ही गोष्ट पुढे जाते. पटकथेत येणारं गाव, खजिने हे नेटकं दाखवण्यावर भर देण्यात आलाय. चिदविलास, गौरी यांच्या पात्रांसोबत पटकथेत आलेलं मार्तंड या व्यक्तिरेखेने बाजीला वेगवान बनवलं आहे. सिनेमाचं छायांकन या विषयाला अनुसरुन झालंय. सर्व गोष्टी इथे सांगता येणार नाहीत. परंतु, ज्या गोष्टींचं, व्यक्तिंचं लार्जर दिसणं आवश्यक आहे ते तितकं दाखवलं गेलंय. संगीतापैकी गाण्यांवर दाक्षिणात्य संगीताची छाप जाणवते. तर पार्श्वसंगीत भरीव आहे. कलाकारांबाबत सांगायचं तर श्रेयस तळपदेसारखा नट बऱ्याच काळाने हिरो बनून मराठीत आला आहे. तो तीन वेगवेगळ्या भूमिकांमधून समोर येतो. या तीनही भूमिकांमधला स्वभाव, वृत्ती त्याने अचूक हेरल्याने त्या तीनही वेगळ्या झाल्या आहेत. श्रेयसने वठवलेल्या बाजीच्या झंजावाताला तितकीच तगडी टक्कर मार्तंड वठवणाऱ्या जितेंद्र जोशीने दिली आहे. त्याचं विकृत, क्रूर असणं त्याने अप्रतिम साकारलं आहे. अमृता खानविलकरने आजवर दिलेल्या उत्तम परफॉर्मन्सपैकी हा एक मानायला हवा. याखेरीज इला भाटे, श्रीकांत यादव, संदेश कुलकर्णी आदींनी नेटकी कामं केलीत. ओव्हरऑल, मराठीतल्या नायकाला लार्जर दॅन लाइफ बनवण्याचा हा बऱ्याच वर्षातला पहिलाच प्रयत्न म्हणायला हवा. या दिग्दर्शकाने केलेला हा प्रयत्न प्रामाणिक आहे. इट्स अ गुड अटेम्प्ट; पण काही गोष्टींना ठाम नकार दिता आला असता तर या सिनेमाची लांबी कमी झाली असती. ही लांबी आणखी ३० मिनिटांनी कमी झाली असती, तर हा सगळा मामला पॉवरपॅक झाला असता.
Ever see the history of Marathi cinema does not promote his movie hero. That purport to tell. So you think your all this hero of our house. Even Surya, Chandra, from R banking, Arun Sarnaik, Laxmikant Berde, Ashok Saraf there are a lot of names. Now this trend has started to change. The film 'Hero Larger than Life' banavanyakade Increasingly tomorrow. He began to be thought of vispharatila how the eyes of the audience utaravatana large screens. Yacanca around the foot is put bajine. Around the foot so that the sinematalya Nayak is that your attire. They possess real 'superpowers' by him would alanhi make superhero. However, as the game is not played by the director here. Sinematalya your kartutvane Hero 'Super' banavanyakade this film is bent. This is a clear winner is versatile. Equestrian, Fencing, Boxing and others in that it is ready. Now the powerful Hero is necessary to show him being a villain as strength. As is granted. Or both of the left-pratidavatuna wager size. Cinema pigment banavanyakade provided by the director of special attention. This is the film's action, romance, trejedi, comedy, item is packed full of all the masala director Song. This movie has been properly spicy. The problem is that it fills the packed snow has been paid to 170 minutes per cent over the length of the film. Especially in the first half of this left a greater payment.
Nikhil Mahajan director could not drove much of the first movie made commercially. However, merchandised looked express his contention. See him on the screen 'citrapatabaddalacam assessment was not clear it. But it was his first performance. We are learning a lot about the first prayogatunaca director. It is possible that this was the second song. While for the second movie he has taken interesting content. But it has not stopped the pigment. If the picture superhero aspirations, he started to trust. Shreyas Talpade, Jitendra Joshi, Shrikant Yadav, Ila Bhate the selected artist with his knowledge of the medium or the cinema. Interesting without stopping the most glamorous actress Amrita khanavilakarasarakhi selected. Each direction is that your Comfort Zone. They also set his contention seems to have developed his style different from that of his. It was estimated that in the first merchandised. While the second movie he has chosen his thing. But hold for a while, but pathadibaja its disposal. They also set a few things from the way they denied it emphatically is not to say it.
The name of the village is srirangapura. It is supporting the village. All easy rahatayanta. The rest of the village cidavilasa. Extremely credulous. Plain. Clear-minded. Rays is his shop. Gauri and his girlfriend stays in this city. His friends Golu. The case is all sleepy. Ciducam Gauri is love. But I can not tell him. Gauri small when she won vacavalanya. So to speak, Gauri is constantly wager. But in the last 20 years, it is not disalelaca. It is now become a myth. Ground Zero from the start of the war that the film is very smartly They also set the story by the director, wrote the script. Write communications from tanato warmth that bajibaddalaci. The winner gets a mention of 100 years. He said that enrollment in the last 20 years. Now it will be in the village, the villagers also believe that it displays. The winner, who is due, this puts shaped building before it and the audience broke out. The curve is taking this thing forward. Patakatheta its side of the village, has been given to the coffers of the netakam show. Cidavilasa, Gauri's patransobata patakatheta true martand is formed faster or vyaktirekhene game. As has been the topic of this film photography. All things not to be here. But, the things, vyaktincam Larger Was require vast that is not shown. Southern music songs feel the imprint of music. If the background is solid. In other kalakarambabata talapadesarakha actor Shreyas has been a long time in Marathi becoming a hero. It comes from three different roles before. All three bhumikammadhala nature, have the attitude that he had three different heralyane accurate. Collision sells the same sreyasane vathavalelya bet of jhanjavatala martand vathavanarya has Jitendra Joshi. It is perverse, cruel being, he is amazing sakaralam. Amrita khanvilkar air likewise a paraphormansapaiki the best ever. Moreover Ila Bhate, Shrikant Yadav, messages started acting smart Kulkarni and others. Overall, quick Nayak Larger than Life should say the first attempt to make a long past. This is a serious attempt by the director. It's a good attempt; But some of the things that would reduce the length of the film had been pronounced rejection of the genre. This would reduce the length and 30 minutes, but when all the matter was povarapeka.
Ājavara marāṭhī sinēmācā itihāsa pāhatā āpalā sinēmā hirōlā pramōṭa karata nāhī. Tō āśaya sāṅgatō. Mhaṇūnaca āpalē sagaḷē nāyaka hē tumacyā āmacyā gharātalē vāṭata. Agadī sūryakānta, candrakānta yācyāpāsūna ravīndra mahājanī, aruṇa saranā'īka, lakṣmīkānta bērḍē, aśōka sarāpha aśī barīca nāvaṁ āhēta. Ātāśā hā ṭrēṇḍa badalū lāgalā āhē. Sinēmācā'hirō lārjara dĕna lā'ipha' banavaṇyākaḍē kala vāḍhatō āhē. Tyālā mōṭhyā paḍadyāvara utaravatānā prēkṣakān̄cē ḍōḷē kasē visphāratīla yācā vicāra hō'ū lāgalā āhē. Yācan̄ca puḍhacaṁ pā'ūla'bājī'nē ṭākalaṁ āhē. Puḍhacaṁ pā'ūla aśāsāṭhī kī yā sinēmātalyā nāyakālā āpalā asā pōśākha āhē. Vāstavika tyācyā aṅgī'suparapŏvarsa' dē'ūna tyālā suparahirō banavatā ālanhī asataṁ. Mātra, tasā gēma ithē digdarśakānē khēḷalēlā nāhī. Sinēmātalyā hirōlā āpalyā kartutvānē'supara' banavaṇyākaḍē yā sinēmācā kala āhē. Mhaṇajē hā bājī aṣṭapailū āhē. Ghōḍēsvārī, talavārabājī, muṣṭīyud'dha ādīmmadhyē tō pāraṅgata āhē. Ātā hirōlā tākadavāna dākhavaṇyāsāṭhī tyācyāsamōra titakyāca tākadīcā khalanāyaka asaṇanhī āvaśyaka āhē. Tasā ithēhī āhē. Yā dōghān̄cyā ḍāvā-pratiḍāvātūna bājī ākārālā yētō. Sinēmā ran̄jaka banavaṇyākaḍē digdarśakānē viśēṣa lakṣa dilanya. Mhaṇajē yā sinēmāta a̔ĕkśana, rōmānsa, ṭrĕjēḍī, kŏmēḍī, āyaṭama sām̐ga asā sagaḷā masālā digdarśakānē ṭhāsūna bharalā āhē. Tyāmuḷē hā sinēmā vyavasthita masālēdāra jhālā āhē. Aḍacaṇa itakīca āhē kī hē sagaḷaṁ ṭhāsūna bharatā bharatā yā sinēmācī lāmbī vāḍhūna vāḍhūna pāra 170 miniṭānvara gēlī āhē. Viśēṣataḥ pūrvārdhāta hā bharaṇā jāsta jāṇavatō.
Nikhila mahājana yā digdarśakānē banavalēlā pahilā sinēmā vyāvasāyikadr̥ṣṭyā titakā gallā karū śakalā nāhī. Parantu, yā sinēmātūna tō tyācaṁ mhaṇaṇaṁ māṇḍū pāhāta hōtā. Tyālā paḍadyāvara disaṇāṟyā'citra'paṭābaddalacaṁ ākalana tyātūna spaṣṭa hōta hōtaṁ. Parantu tō tyācā pahilā prayōga hōtā. Āpalyākaḍē pahilyā prayōgātūnaca digdarśaka baran̄ca kāhī śikata asatō. Tō karata asalēlyā yā dusaṟyā sinēmācaṁ autsukya tyāsāṭhī hōtaṁ. Kāraṇa hā dusarā sinēmā karatānā tyānē viṣaya ran̄jaka ghētalā āhē. Kēvaḷa ran̄jaka ghē'ūna tō thāmbalā nāhī. Tara marāṭhītalā suparahirō āṇāyacaṁ ākāṅkṣā tyānē bāḷagalī. Śrēyasa taḷapadē, jitēndra jōśī, śrīkānta yādava, ilā bhāṭē asē sinēmā yā mādhyamācī jāṇa asaṇārē kalākāra tyānē nivaḍalē. Tyāvaraca na thāmbatā amr̥tā khānavilakarasārakhī glĕmarasa abhinētrīhī nivaḍalī. Pratyēka digdarśakācī āpalā asā kampharṭa jhōna asatō. Āpalaṁ mhaṇaṇaṁ māṇḍatānā tyācī āpalī aśī vēgaḷī sṭā'ila vikasita jhālēlī disatē. Pahilyā sinēmātūna tyācā andāja ālā hōtā. Hā dusarā sinēmā karatānā tyānē gōṣṭa āpalī nivaḍalī āhē. Parantu tyācī māṇḍaṇī karatānā mātra paṭhaḍībāja vāṭa dharatō. Tō ṭhāmapaṇē tyācaṁ mhaṇaṇaṁ māṇḍatānā tyā āḍa yēṇāṟyā kāhī gōṣṭīnnā nākārata nāhī.
Śrīraṅgapūra nāvācyā gāvācī hī gōṣṭa. Hē gāva svayampūrṇa āhē. Sagaḷē sukhānē rahātāyanta. Yāca gāvāta cidavilāsa rahātō. Atyanta bhōḷā. Sādhā. Svaccha manācā. Kiraṇā dukāna āhē tyācaṁ. Yā gāvāta tyācī maitrīṇa gaurīhī rahātē. Tyācā mitra āhē gōlū. Sagaḷā nivānta māmalā āhē. Cidūcaṁ gaurīvara prēma āhē. Paṇa tyālā sāṅgatā yēta nāhīya. Gaurī lahāna asatānā tilā bājīnē vācavalanya. Tyāmuḷē gaurīcyā bōlaṇyāta satata bājī āhē. Paṇa gēlyā 20 varṣāmpāsūna tō disalēlāca nāhī. Tyāmuḷē tyācī ātā dantakathāca banalī āhē. Aśā grā'uṇḍa jhīrōpāsūna yā sinēmācī gōṣṭa surū hōtē.Hī gōṣṭa māṇḍatānā digdarśakānē phāra huśārīnē kathā, paṭakathā lihilī āhē. Yātalyā sanvādāmmadhūna tō bājībaddalacī utsukatā tāṇatō. Hā bājī 100 varṣāmpāsūna asalyācē ullēkha hōtāta. Tō gēlyā 20 varṣāparyanta asalyācēhī dākhalē tō dētō. Tō ātāhī gāvāta yē'īla, asāhī viśvāsa gāvakaṟyānnā asalyācaṁ dākhavatō. Tyāmuḷē hā bājī nēmakā kōṇa āhē, yācē āḍākhē tō ādhī prēkṣakālā bāndhāyalā lāvatō āṇi puḍhē tē mōḍūna kāḍhatō. Aśī vaḷaṇaṁ ghēta hī gōṣṭa puḍhē jātē. Paṭakathēta yēṇāraṁ gāva, khajinē hē nēṭakaṁ dākhavaṇyāvara bhara dēṇyāta ālāya. Cidavilāsa, gaurī yān̄cyā pātrānsōbata paṭakathēta ālēlaṁ mārtaṇḍa yā vyaktirēkhēnē bājīlā vēgavāna banavalaṁ āhē. Sinēmācaṁ chāyāṅkana yā viṣayālā anusaruna jhālanya. Sarva gōṣṭī ithē sāṅgatā yēṇāra nāhīta. Parantu, jyā gōṣṭīn̄caṁ, vyaktin̄caṁ lārjara disaṇaṁ āvaśyaka āhē tē titakaṁ dākhavalaṁ gēlanya. Saṅgītāpaikī gāṇyānvara dākṣiṇātya saṅgītācī chāpa jāṇavatē. Tara pārśvasaṅgīta bharīva āhē. Kalākārāmbābata sāṅgāyacaṁ tara śrēyasa taḷapadēsārakhā naṭa baṟyāca kāḷānē hirō banūna marāṭhīta ālā āhē. Tō tīna vēgavēgaḷyā bhūmikāmmadhūna samōra yētō. Yā tīnahī bhūmikāmmadhalā svabhāva, vr̥ttī tyānē acūka hēralyānē tyā tīnahī vēgaḷyā jhālyā āhēta. Śrēyasanē vaṭhavalēlyā bājīcyā jhan̄jāvātālā titakīca tagaḍī ṭakkara mārtaṇḍa vaṭhavaṇāṟyā jitēndra jōśīnē dilī āhē. Tyācaṁ vikr̥ta, krūra asaṇaṁ tyānē apratima sākāralaṁ āhē. Amr̥tā khānavilakaranē ājavara dilēlyā uttama paraphŏrmansapaikī hā ēka mānāyalā havā. Yākhērīja ilā bhāṭē, śrīkānta yādava, sandēśa kulakarṇī ādīnnī nēṭakī kāmaṁ kēlīta. Ōvhara'ŏla, marāṭhītalyā nāyakālā lārjara dĕna lā'ipha banavaṇyācā hā baṟyāca varṣātalā pahilāca prayatna mhaṇāyalā havā. Yā digdarśakānē kēlēlā hā prayatna prāmāṇika āhē. Iṭsa a guḍa aṭēmpṭa; paṇa kāhī gōṣṭīnnā ṭhāma nakāra ditā ālā asatā tara yā sinēmācī lāmbī kamī jhālī asatī. Hī lāmbī āṇakhī 30 miniṭānnī kamī jhālī asatī, tara hā sagaḷā māmalā pŏvarapĕka jhālā asatā.
Beautiful Movie.
ReplyDelete